Tel. 505 301 788, e-mail: , adres: Kraków, ul. Liściasta 6, godz. Pn-Pt 7:00-17:00
A-dlaczego.pl
Zadanie 1. Przypomnienie kolorów
Prosimy dziecko, by dotknęło czegoś w kolorze jaki wypowiemy: „ Find something blue”.
Kolory, które będziemy powtarzać:
Red – czerwony,
Yellow – żółty,
Green – zielony,
Pink – różowy,
Purple – fioletowy,
Orange – pomarańczowy,
Blue – niebieski.
Kolory można powtórzyć, korzystając także z tych piosenek:
Link do piosenki: I See Something Blue
Link do piosenki: I See Something Pink
Link do piosenki: I See Something Red
Link do piosenki: I See Something Purple
Link do piosenki: I See Something Green
Link do piosenki: I See Something Yellow
Link do piosenki: I See Something Orange
W piosenkach również pojawia się zwrot „Find something…”, w tym czasie dzieci szukają w domu przedmiotu we wskazanym kolorze.
Zadanie 2. Wprowadzenie piosenki
Link do piosenki: The Butterfly Colors Song
Dziecko poznaje nowe słowo: butterfly – motyl, utrwala nazwy kolorów.
Możemy wspólnie z dzieckiem narysować i pokolorować motyle, w kolejności takiej jak w piosence: red, green, yellow, pink, purple, orange. Dziecko wskazuje w trakcie piosenki motyle, w trakcie zwrotu „In the blue sky” dziecko może wskazywać palcem niebo.
Zadanie 3. Kolorowanka
Link do pobrania: Kolorowanka
Wymawiamy po kolei liczby 1-7, a dziecko wskazuje je na kolorowance (one, two, three, four, five, six, seven). Następnie prosimy dziecko by przygotowało kredki w podanych w kolorowance kolorach. Dziecko koloruje według poleceń:
Number one is red;
Number two is yellow;
Number three is green;
Number four is blue;
Number five is orange;
Number six is pink;
Number seven is purple.
1. Słuchanie wiersza H. Bechlerowej Na podwórku.
Na podwórku u Władka
jest wesoła gromadka:
długouchy pies Raczek
i króliczek, co skacze,
kurka pstra
i kotki dwa,
i na koniec łaciaty prosiaczek.
Ma ten Władek zmartwienie:
Raczek garnek stłukł w sieni,
kotek wełnę rozwinął,
spruł pończochę babciną,
drugi kot
wlazł na płot
i pobrudził łapkami pierzynę.
A od rana już kłopot:
trzeba mleka dać kotom,
barszcz zjada pies Raczek,
trawę królik, co skacze,
kurka pstra
owies ma,
a otręby w korytku – prosiaczek.
Rozmowa na podstawie wysłuchanego utworu.
− Jak miał na imię chłopiec z wiersza?
− Jak się nazywał pies Władka?
− Jakie jeszcze zwierzęta miał Władek?
− Co zrobiły zwierzęta?
− Co jadły zwierzęta?
2. Karta pracy (Załącznik 1,2)
Dzieci:
− nazywają zwierzęta przedstawione na zdjęciach,
− dzielą ich nazwy rytmicznie (na sylaby),
− odszukują wśród naklejek zdjęcia młodych zwierząt i naklejają je w odpowiednich miejscach,
− naśladują głosy zwierząt przedstawionych na zdjęciach,
− dorysowują kaczkom wodę i ją kolorują.
3. Rozwiązywanie zagadek
Kolorowe ma piórka,
woła: kukuryku
i mieszka z kurami w kurniku. (kogut)
Wieczorem odpoczywa w stajni,
bo od wielu dni
ciężko pracuje
na swojej wsi. (koń)
Mieszka w chlewiku
i głośno kwiczy: kwiku, kwiku. (świnia)
Znosi jajka
i, choć nie szczerozłote,
to właśnie do niej idziesz,
gdy na jajecznicę masz ochotę. (kura)
To od niej mamy mleko,
i choć do pięknej jej daleko,
to nie tylko liczne łaty to sprawiają,
że gospodarze duży pożytek z niej mają. (krowa)
1. Zabawa muzyczno-ruchowa Kurki trzy (sł. H. Rostworowski, francuska melodia popularna).
Link do piosenki: Kurki Trzy
Dzieci słuchają piosenki i maszerują trójkami jedno za drugim. Przy powtórzeniu zmieniają składy trójek.
Wyszły w pole kurki trzy i gęsiego sobie szły.
Pierwsza z przodu, w środku druga,
trzecia z tyłu, oczkiem mruga.
I tak sobie kurki trzy
raz, dwa, raz, dwa w pole szły!
2. Czytanie wiersza I. Fabiszewskiej Domy zwierząt
I. Fabiszewska Domy zwierząt.
W chlewiku mieszka świnka, korytko stoi tam,
A w budzie siedzi piesek; nie lubi gdy jest sam.
W kurniku kury gdaczą, nocą na grzędach śpią,
A konie stoją w stajniach i głośno czasem rżą.
A krowy? Pewnie wiecie, obora to ich dom.
Gdy wrócą już z pastwiska, tu muczą piosenkę swą.
Rozmowa kierowana na temat wiersza:
- O jakich zwierzętach była mowa w wierszu?
- Jak nazywa się dom świnki (psa, konia, kury, krowy)
- Jakie jeszcze inne zwierzęta oprócz kury mogą mieszkać w kurniku?
3. Zabawa bieżna Konie skaczą przez przeszkody.
Do zabawy będzie potrzebna skakanka albo sznurek. Dzieci-koniki biegną, wysoko unosząc kolana. Gdy napotkają „przeszkodę” – rozłożoną skakankę lub sznurek – przeskakują przez nią, po czym biegną dalej.
3. Zabawa „O jakim zwierzęciu myślę?’
Rodzic opisuje wybrane zwierzę z wiejskiej zagrody. Dziecko odgaduje, o jakim zwierzęciu myśli.
4. Zabawa rozwijająca słuch fonematyczny Dokończ.
Rodzic wypowiada pierwszą sylabę nazwy zwierzęcia, dziecko stara się ją dokończyć (można posłużyć się wcześniejszymi obrazkami zwierząt) Dokańczanie np. ku-ra, ko-gut, kro-wa).
5. Karta pracy (Załącznik 1)
1. Zabawa ortofoniczna Mów jak ja.
Rodzic wypowiada głoski w wymyślony przez siebie sposób (np.: wolno, wolno, szybko, szybko), a dzieci powtarzają za nim w ten sam sposób.
- Ćwiczenia słuchowe Jakie to zwierzę?
Rodzic wypowiada nazwy zwierząt sylabami, a wybrane dziecko podaje pełną nazwę (np. ku-ra – kura, kro-wa – krowa).
2. Oglądanie filmiku edukacyjnego: Zwierzęta na wsi część (odgłosy, zagadki, zadania)
Link do filmiku: Zwierzęta na wsi
3. Ćwiczenia oddechowe Jajka.
Jajka wycięte z papieru, słomki.
Rodzic prosi, aby dzieci podchodziły kolejno do miejsca, gdzie są zgromadzone papierowe jajka, i przenosiły je w inne (np. wskazane przez niego) miejsca za pomocą słomek.
Zabawa dydaktyczna Kalambury.
Rodzic prosi, aby wybrane dziecko podeszło do niego. Podaje mu nazwę zwierzęcia, które ma udawać, ale bez użycia głosu. Wybrane dziecko prezentuje ruchy zwierzęcia, a pozostałe osoby odgadują, co to za zwierzę. Dziecko wymyśla samo zagadkę, a później rodzic i na zmianę.
4. Oglądanie zwierząt, nazywanie ich. Kolorowanie świnek (Załącznik 1)
5. Praca plastyczna: Wycinanie i sklejanie świnek. Można je wykorzystać do opowiedzenia dziecku bajki o trzech świnkach (Załącznik 2)
1. Ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę – przed lusterkiem.
Rodzic staje z dzieckiem przed lustrem. Demonstruje prawidłowe wykonanie ćwiczeń, powtarzając je kilkakrotnie.
0 Jedziemy na wieś – dzieci wibrują wargami – naśladują samochód jadący na wieś.
1 Konik – dzieci naśladują kląskanie konika: mocno przyklejają język ułożony szeroko przy podniebieniu i odklejają go zdecydowanym ruchem. Pracy języka towarzyszy praca warg, które raz są szeroko rozłożone, a raz ułożone w dziobek.
2 Krowa – dzieci naśladują ruchy żucia, poruszając dynamicznie żuchwą.
3 Kot oblizuje się po wypiciu mleka – dzieci przesuwają językiem po górnej i po dolnej wardze, przy szeroko otwartej jamie ustnej.
4 Pies gonił kota i bardzo się zmęczył – dzieci wysuwają język na brodę i dyszą.
5 Świnka – dzieci wysuwają wargi mocno do przodu, naśladują ryjek świnki.
6 Myszka bawi się w chowanego – dzieci wypychają policzki czubkiem języka od wewnętrznej strony: raz z jednej, raz z drugiej strony.
7 Miotła – dzieci naśladują gospodarza zamiatającego podwórko, przesuwając język od jednego do drugiego kącika ust, przy szeroko otwartych wargach.
2. Słuchanie opowiadania A. Widzowskiej Nauka pływania(Zalacznik 1)
Pytania do tekstu:
- Jakie zwierzę ogłosiło zawody pływackie?
- Dlaczego nie wszystkie zwierzęta chciały brać w nich udział?
− Kogo kaczorek Ptaś chciał nauczyć pływać?
− Jak oceniacie zachowanie kaczorka?
− Co powiedziała pani Gęś, osłaniając kurczaczka?
− Co to znaczy, że nikt nie może nikogo do niczego zmuszać?
3. Karta pracy.
Dzieci:
− nazywają zwierzęta na podstawie ogonów,
− kolorują rysunki zwierząt,
− naśladują ich odgłosy,
− rysują świnki według wzoru.
1. Słuchanie piosenki
Link do piosenki: Na wiejskim podwórku
Rodzic zadaje dzieciom pytania dotyczące tekstu piosenki.
− Gdzie mieszkają zwierzęta, o których jest mowa w piosence?
− Jakie zwierzęta mieszkają w wiejskiej zagrodzie?
Rodzic rozmawia z dziećmi na temat wyglądu, zwyczajów i charakterystycznych głosów, które wydają wymienione w piosence zwierzęta.
- Określanie budowy, nastroju, melodii piosenki.
- Nauka refrenu piosenki na zasadzie echa muzycznego.
- Próby nucenia melodii piosenki mormorando, wspólnie z R.
- Śpiewanie wybranych fragmentów piosenki najpierw z całą grupą, następnie powtarzanie ich indywidualnie przez wybrane dzieci.
2. Odgłosy z wiejskiego podwórka (Załącznik 2) – słuchanie i nazywanie zwierząt usłyszanych odgłosów.
Link do odgłosów: Odgłosy zwierząt
3. Ćwiczenie równowagi – Na grzędzie.
- Dzieci są kurkami. Przechodzą, stawiając nogę za nogą, po sznurku, tak aby z niego nie spaść.
- Zabawa – Na podwórku.
Dzieci maszerują po obwodzie koła z rytmicznym klaskaniem i powtarzaniem rymowanki:
Na podwórku jest wesoło,
wiele zwierząt chodzi w koło.
Ko, ko, ko i kwa, kwa, kwa,
niech zabawa dalej trwa.
4. Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby Uparty kogut. (Załącznik 3)
Rozmowa na temat opowiadania:
− Czy mama Olka i Ady była wcześniej na wsi?
− Z kim bawił się Olek?
− Co robiła Ada?
− Jaki ptak zainteresował się mamą? Dlaczego?
− Czym zajęli się tata z wujkiem?
− Jak mama przechytrzyła koguta? Czy jej się to naprawdę udało?
5. Zabawa: Jakie jest zwierzę?
Rodzic pyta: Jaki (jaka) jest…? – podając nazwę zwierzęcia, a dzieci wymyślają określenia. Np. Jaka jest kura? (mała, głośna…)
Jaki jest kogut? (szybki, głośny…)
Jaka jest kaczka? (spokojna, powolna…)
Jaka jest krowa? (duża, łagodna, spokojna…)
Jaki jest koń? (duży, szybki, groźny…)
Układanie zdań na temat zwierząt z wiejskiego podwórka.(Załącznik 4)
Zabawę rozpoczyna Rodzic, wypowiadając pierwsze zdanie. Np. Po podwórku kroczy kaczka, a przed nią żółte kaczuszki. Następne zdania układają dzieci.
6. Odkrywanie litery ż: małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.
Wyodrębnianie wyrazu podstawowego – żubry.
Analiza i synteza słuchowa słowa żubry. Dzieci dzielą słowo żubry na sylaby i na głoski. Liczą, ile w słowie żubry jest sylab, a ile głosek. Następnie wymieniają inne słowa, w których głoskę ż słychać na początku (żaba, żurek, żyrafa…), w środku (leżak, jeżyny, kałuża…). R. zwraca uwagę, że głoska ż na końcu słowa jest często słyszana jak głoska sz, np. w słowie garaż.
Budowanie schematu słowa żubry. Białe kartoniki dla dziecka. Dziecko układa tyle kartoników, ile sylab słyszy w słowie żubry. Rozsuwa kartoniki i wymawia sylaby głośno. Następnie układa tyle kartoników, ile głosek słychać w słowie żubry – wymawia głoski głośno, dotykając kolejno kartoników.
Określanie rodzaju głoski ż.
Dzieci wypowiadają głoskę ż:
- długo: żżżyyyy…
- krótko: ż, ż, ż, ż…
Karty pracy (Załącznik 5):
Dzielenie nazw zdjęć na głoski.
Kolorowanie na niebiesko liter ż, Ż w wyrazach. Czytanie sylab, wyrazów i tekstu.
Oglądanie obrazków. Czytanie wypowiedzeń, wpisywanie obok nich odpowiedniej liczby – takiej, jaka jest przy obrazku, którego wypowiedzenie dotyczy.
Wodzenie palcem po literze ż – małej i wielkiej, pisanej. Pisanie liter ż, Ż po śladach, a potem – samodzielnie.
7. Naśladowanie głosów zwierząt przedstawionych na zdjęciach.
Otaczanie zieloną pętlą zwierząt, które mają dwie nogi, a czerwoną pętlą tych, które mają cztery nogi. Nazywanie zwierząt, które są w jednej pętli, i tych, które są w drugiej pętli.
Rysowanie kotków według wzoru. Kolorowanie drugiego kotka, licząc od lewej strony.
Podział na sylaby (5-latki) i na głoski (6-latki) nazw zwierząt z wiejskiego podwórka. (Załącznik 6)
1. Ćwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza Teresy Fiutowskiej Podwórkowa awantura.
Kura gdacze, kaczka kwacze –
goni kurę mokrą raczej.
Gęś też syczy, kogut pieje.
Gwałtu! Rety! Co się dzieje?
Ryczy krowa, świnia kwiczy,
a indyk się rozindyczył.
Kot mysz goni, głośno miauczy.
– Dość awantur! Już wystarczy! Tak pies Burek głośno szczeka i już słychać go z daleka.
Koza meczy: mee, mee, mee…
– Czego psisko mądrzy się?
Dla ochłody – wiadro wody
poleją na głowy, brody!
Wyszły z mody awantury!
A sio, gęsi, a sio, kury! –
Powiedziała, co wiedziała,
białą brodą pokiwała,
pochyliła nisko rogi.
– Cisza! Spokój! Zejść mi z drogi!
Awantura się skończyła,
bo ta koza groźna była.
Rodzic wyjaśnia niezrozumiałe zwroty, a następnie pyta:
− Które zwierzęta brały udział w podwórkowej awanturze?
− Jakie zwierzę próbowało je uspokoić? W jaki sposób to zrobiło?
2. Długi, krótki – ćwiczenia w mierzeniu długości.
Ćwiczenia dotyczące zrozumienia stałości miary.
Osiem skakanek (kawałki wstążki/włóczki/wykałaczki) w dwóch różnych kolorach.
a) Rodzic układa ze skakanek dwie drogi (każda składa się z czterech skakanek w tym samym kolorze, np. droga czerwona i droga żółta).
Dwie drogi równoległe. Rodzic pyta:
− Czy obie drogi mają taką samą długość?
Jedna z dróg zakręca.
− Czy teraz drogi mają taką samą długość?
− Dlaczego uważacie, że czerwona droga jest dłuższa?
b) Rodzic wraca jeszcze raz do pierwszego przypadku.
− Czy drogi mają taką samą długość?
− Dlaczego tak uważacie?
Jedna z dróg zakręca.
− Czy drogi nadal mają taką samą długość?
− Jak można udowodnić, że są tej samej długości?
(Drogi mają taką samą długość, bo nadal są te same cztery skakanki, tylko przesunięte).
c) Mierzenie szerokości dywanu stopa za stopą.
Mały dywan.
Dziecko i rodzic mierzy szerokość dywanu, stawiając stopę przed stopą (palce jednej stopy dotykają pięty drugiej stopy) i głośno licząc.
− Dlaczego wyszły wam różne wyniki?
− Czy wasze stopy są jednakowej długości?
d) Mierzenie długości dywanu krokami.
Mały dywan.
Każde dziecko mierzy długość dywanu krokami, które głośno liczy.
− Dlaczego wyszły wam różne wyniki?
− Z czym jest związana długość waszych kroków? (Ze wzrostem).
e) Pokaz linijki, miarki krawieckiej
Linijka, mały dywan.
Rodzic mierzy linijką długość małego dywanu.
Karta pracy (Załącznik1)
3. Zwierzęta i ich dzieci.
Kolorowanie tak samo puzzli ze zdjęciami dorosłych zwierząt i ich dzieci. Nazywanie mam i ich dzieci. Czytanie całościowe nazw zwierząt przedstawionych na zdjęciach (5-latki) lub samodzielne (6-latki). (Załącznik 2)
4. Czytanie tekstu przez dzieci lub z rodzicem. Odszukiwanie w naklejkach odpowiednich zwierząt i naklejanie ich. (Załącznik 3)
1. Zabawa rozwijająca poczucie rytmu – Zagadki.
Załącznik Zagadki.
Dzieci zajmują miejsca na okręgu, w siadzie skrzyżnym.
Słuchają zagadek Bożeny Formy, które recytuje Rodzic.
Powtarzają kilka razy za Rodzic kolejne wersy wybranej zagadki w nadanym przez Rodzic rytmie.
Rodzic recytuje zagadki, dzieci rytmicznie wykonują ustalone gesty.
Dzieci recytują, równocześnie wykonując ustalone gesty
Zadanie wymaga wcześniejszych ćwiczeń.
2. Karty pracy. (Załącznik 1,2)
3. Zabawa: Zaprowadź zwierzę do domku.
Rodzic z dzieckiem wyznacza linie startu i mety. Pomiędzy liniami ustawia różne przeszkody. Dziecku zawiązuje oczy. Które trzyma w ręku zwierzę i wydaje polecenia: np.: idź dwa kroki do przodu, obróć się w prawo, zrób trzy kroki do przodu itd. Następnie zamiana ról.
4. Skojarzenia.
Rodzic mówi nazwę zwierzęcia, a dzieci dopowiadają kojarzące się z nim słowo (z wierszy, z bajek, opowiadań). Np.
kaczka – dziwaczka
kaczątko – brzydkie
koza (kozucha) – kłamczucha
kot – Filemon
kurka – Czubatka
5. Zabawa Smakujemy i dotykamy.
Produkty pochodzące od zwierząt, apaszka.
Rodzic pokazuje dzieciom produkty, które pochodzą od zwierząt, np.: jajka, ser, jogurt, miód, mleko, wełna, pióra. Następnie, zasłania im kolejno oczy i podaje do spróbowania lub dotknięcia wybrany produkt. Dzieci podają nazwy produktów, nazywają zwierzęta, od których te produkty pochodzą.
Burza mózgów – Co można zrobić z tych produktów?
Rodzic podaje nazwę produktu otrzymanego od zwierząt, a dzieci mówią, do zrobienia czego można go wykorzystać. Np. jajka – ciasto, kanapki, sałatka… mleko – ser, budyń, jogurt… pióra – poduszka, pierzyna… wełna – szalik, sweter, czapka…
6. Makieta wiejskiego podwórka.
Dzieci wycinają z kolorowych czasopism obrazki/zdjęcia zwierząt, które można spotkać na wiejskim podwórku (lub je rysują).
Dzieci przyklejają obrazki/zdjęcia na tekturkach i umocowują je plasteliną do tekturowych podstawek.
Rodzic przygotowuje prostokątny kawałek styropianu (0,5 m x 1 m), maluje go zieloną farbą z dodatkiem mąki ziemniaczanej.
Dzieci oklejają pudełka kolorowym papierem – otrzymują zabudowania gospodarcze, dom gospodarza.
Wspólne komponowanie makiety na styropianie, ozdabianie elementami wykonanymi z bibuły (np. rośliny, staw) lub z wykałaczek (płot).
1. Rozmowa na temat wiosennych prac na wsi. (Załącznik 1)
Oglądanie strony gazety ze zdjęciami przedstawiającymi prace na wsi. Określanie, co to za prace. Rysowanie w każdym kolejnym polu o jedną łopatę więcej niż w poprzednim.
Pole
Na polach rozpoczęły się prace: orka, bronowanie kultywatorami gleby oraz jej wałowanie, a następnie siew i sadzenie roślin.
− Dawniej nie było traktorów. Co wykorzystywano do prac polowych?
− Co robią ludzie w ogródkach? Co jest im potrzebne do pracy?
Sad
W sadzie wiosną (w marcu) właściciele przycinają gałęzie drzew i krzewów, opryskują drze-wa, bielą wapnem ich pnie.
− Dlaczego są wykonywane takie prace?
Zwierzęta wiejskie
Rolnicy przez cały rok codziennie muszą dbać o zwierzęta. Np. krowy muszą być dojone kilka razy dziennie.
− Czy praca rolnika jest łatwa?
2. Oglądanie obrazków narzędzi ogrodniczych.
Dzieci oglądają obrazki narzędzi ogrodniczych: grabi, wideł, łopaty, motyki, sekatora, konewki. Dzielą ich nazwy na sylaby (5-latki) i, wybranych, na głoski (6-latki).
(Nie dzielimy na głoski nazw: konewka, widły, grabie). Określają, do czego służą kolejne narzędzia. (Załącznik 2)
3. Dopowiedz i zrób – zabawa z rymami.
Nauczyciel mówi zdania, których zakończenia – słowa do rymu – dopowiadają dzieci. Dzieci wykonują czynność, o której jest mowa w zdaniu.
Powiedz: prosię i podrap się po … nosie.
Powiedz: koń i wyciągnij do mnie… dłoń.
Powiedz: krowy i dotknij palcem … głowy.
Powiedz: króliczki i nadmij … policzki.
Powiedz: kaczuszka i dotknij łokciem …brzuszka.
Powiedz: psy i klaśnij raz, dwa, …trzy.
4. Stworzenie gry planszowej – Zwierzęta z wiejskiego podwórka.
5. „Omlet misia” - zabawa matematyczna (potrzebujemy 5 ugotowanych jaj, miskę, wiadro, ilustrację przedstawiające świnki i traktor)
Rodzic rozkłada w pokoju ukryte ugotowane jajka. Jedno w przykrytej misce, które stawia przed sobą. Jedno pod wiadrem, jedno za ilustracją przedstawiającą świnki, jedno za doniczką, jedno za ilustracją traktora. Zapraszamy dzieci i zaczynamy czytać opowiadanie, trzymając w ręce pluszowego misia. Posłuchajcie opowiadania i pomóżcie głodnemu misiowi odnaleźć jaja na omlet.
Miś uwielbia gotowanie, ma to chyba po swojej mamie. A że dziś zaprosił gości, więc omletem ich ugości. Omlet zrobić – prosta rzecz, lecz pięć jajek trzeba mieć. Sprawdzić jednak wpierw należy, ile jajek w misce leży. (dziecko podnosi ręcznik i sprawdza, że w misce jest tylko 1 jajo). Przyjaciele pomagają, razem z misiem jej szukają. Trudno jest przechytrzyć kurę, chowa jajka w każdą dziurę. Podnieś wiadro, zobacz sam, czy się jajko kryje tam. (dziecko szuka w mieszkaniu wiadra. Znalezione jajo wkłada do miski przelicza ile ma już jaj). Ptaszek wzniósł się aż pod chmury i wypatrzył kurę z góry. Chyba na podwórko zmierza, świnkom jajko dać zamierza. Kurczak gapa wpadł w kałużę, lecz miał przy tym szczęście duże. Trzecie jajko pokazuje. Ile jeszcze nam brakuje? (dzieci szukają ilustracji świnek w mieszkaniu . Znalezione jajko wkładają do miski i przeliczają, ile mają jaj). Coś, do owiec szepcze kura, potem w trawę daje nura. Cicho gdacze, kręci głową, ma na jajko skrytkę nową. Krecik po jej śladach sunie. Czy wypatrzeć czwarte umie? (znalezione jajko wkładamy do miski i przeliczamy. Królik uwierzyć nie może, bo znalazł piąte w traktorze. (dziecko szuka ilustracji traktora. Znalezione jajko wkłada do miski i przelicza). Komplet jajek mają teraz, miś się może wziąć do dzieła. Trochę pracą się zmęczyli, z chęcią by coś przekąsili. Omlet gotów, więc smacznego, jest kawałek dla każdego.
Zadanie 1. Rymowanka „Easter bunny”
Easter bunny jump, jump, jump! (podskakujemy)
Easter bunny stomp, stomp, stomp! (tupiemy)
Easter bunny run, run, run! (biegniemy)
Easter bunny have some fun! (podskakujemy z rękami do gory)
Wprowadzając rymowankę najlepiej najpierw dziecku przypomnieć rzeczownik Easter bunny – możemy w rymowane pokazywać uszy zająca wykonując czynności.
Następnie przypominamy czasowniki za pomocą gestów i dopiero włączamy rymowankę. Możemy ją wykonywać w miejscu lub w ruchu.
Zadanie 2. Piosenka „Fluffy bunny”
Fluffy – puszysty (wymawiamy flafi – nie jest to zapis fonetyczny, ale za to prosty do odczytania)
Słowo to możemy dziecku przedstawić używając kurczaczka wielkanocnego:
Fluffy chick (flafi czik)
Fluffy bunny, fluffy bunny (robimy uszy zająca),
Fluffy chick, fluffy chick (zginamy łokcie i nimi machamy – tzw. kaczuszki)
Jump into basket (skaczemy do przodu)
Quick, quick, quick! (klaszczemy trzy razy)
Zadanie 3. Oglądnij wielkanocną bajkę w języku angielskim.
Przesyłam dwie propozycje bajki. Dzieci bardzo lubią słuchać historyjek w języku angielskim na zajęciach, nawet jeśli nie rozumieją słów, jest to dobry sposób na „osłuchanie” się języka.
Link do bajki: Zou in English - The Easter Bunny
Link do bajki: Peppa Pig Easter
© 2018 Przedszkole Publiczne "A dlaczego". Realizacja:
