1. Czytanie przez Rodzica opowiadania: „O kosmatej rękawicy...”
Maria Kownacka „ O kosmatej rękawicy, mydle i Grzesiu straszydle”.
Grześ ma wielkie uszy, a w tych uszach pełno brudu. Brudowi dobrze w Grzesiowych uszach: ciepło, zacisznie. Nikt brudowi tam nie przeszkadza. Brudek sobie podśpiewuje:
W Grzesiowym uchu,
Cieplutko jak w puchu.
Grześ ma wielkie, połamane paznokcie, a za paznokciami pełno brudu. Brudowi dobrze pod Grzesiowymi paznokciami, więc sobie podśpiewuje:
Oj ten brudek szary, bury,
Lubi Grzesiowie pazury.
Grześ ma długa szyję, a na tej szyi rzepę można siać. Tyle brudu. Brudowi dobrze na Grzesiowej szyi i tak sobie podśpiewuje:
Grzesio nigdy się nie myje,
Więc brudek mu hyc na szyję.
Aż tu raz zrobiła się awantura. Zwiedziała się o Grzesiowych brudach kosmata rękawica.
A to wszystko przez ciotkę Klotkę. Ciotka Klotka zobaczyła brudek i zaraz łaps! Za kosmatą rękawicę. Brudek – i ten z uszu, i ten z szyi, i ten zza paznokci zaczął śpiewać żałośnie:
Ta kosmata rękawica – cap! Grzesia za kark, nad miednicą przygięła i ... chlastu, plastu, lata po szyi, po plecach – taka heca! – Świdruje w uszach i w nosie, a mydło przebrzydło pieni się ze złości i syczy:
Szuru-buru, bzyku-bzyku
Ja ci sprawię ty brudziku!
A szczotka najeżyła się, nasrożyła i harcu, harcu, harcu, cały brudek spod paznokci wymyła. A woda chlapu, ciapu, do reszty brudek wypłukała. Stoi Grzesio nad miednicą i buczy:
Oj, ta rękawica wszystko umyła,
Jednego brudziku nie zostawiła.
2. Rozmowa na temat opowiadania:
Jak wyglądał Grześ?
Gdzie „mieszkał” brudek?
Kto pomógł Grzesiowi zadbać o wygląd?
W jaki sposób Ty dbasz o swoją higienę?
3. Czytanie globalne wyrazów: mydło, woda, brud, pasta.
4. Zabawa Kalambury. Na zmianę rodzic i dziecko pokazują czynności związane z higieną.
5. Zabawa ruchowa „Kąpiel”.
Na zmianę, trzymając w ręku gąbkę, rodzic i dziecko wykonują masaże pleców, dłoni, rąk, nóg, głowy.
6. Oglądanie różnych ręczników: kąpielowy, plażowy, do rąk. Nazywanie ich, używanie określeń: duży, średni, mały, większy, mniejszy.
